آویز فیروزه کوب

فیروزه همواره سنگی پرطرفدار مخصوصا دربین ایرانیان بوده و هست فیروزه کوبی یکی از هنرهای قدیمی است، که اولین بار در مشهد برروی زیورآلات مورد استفاده قرار می گرفته بعد ها توسط هنرمندان به اصفهان برده شد و به تدریج جای خود را بر روی ظروف باز کرد، به طوری که ظروف فیروزه کوب شاید به گوشتان نامی آشنا تر باشد در این اثر بر می گردیم به اولین روزهای فیروزه کوبی، در قالب زیوری از جنس برنج فلز مورد استفاده در این زیور،آلیاژ برنج بوده که جلا و رنگی نزدیک به طلا دارد و بسیار مقاوم است قاب برنجی این زیور تماما دست ساز بوده و هنرمند با استفاده از تکنیک دیواره و جوش آن را ساخته است تا بستری مناسب برای هنر زیبای فیروزه کاری اش قرار بگیرد این زیور در قالبی کلی از اسلیمی طراحی شده که فیروزه های نیشابوری فریبنده را چون گل های آبی رنگ در دل گلدانی نشانده است نکات نگهداریبرنج آلیاژی است از مس و روی که جلا و رنگی بسیار زیبا و مناسب برای زیورآلات دارد این آلیاژدارای رنگی ثابت است اما ممکن است در تماس با بدن و همچنین قرار گرفتن در هوای مرطوب کمی اکسید و کدر شود، که به راحتی می توان با کشیدن آن روی یک پارچه نخی، کتان و حتی پشمی نرم، جلای آن را باز گرداند؛ همچنین در تماس با برخی مواد شوینده اسیدی و محصولات بهداشتی ممکن است تغییر رنگ دهد که در این مورد نیز می توان از مواد جلا سنج موجود در بازار استفاده کرد این فلز هر چه بیشتر در معرض شستشو قرار بگیرد براق تر می شود و برخلاف آنچه به اشتباه در برخی موارد گفته می شود نسبت به آب تغییر رنگ نمی دهد بلکه آب و صابون وشستشوی زیاد می تواند به جلای آن کمک کند فیروزه کوبی های این اثر نیز با رزین مقاوم و ضد خش شده که همین امر باعث عمر طولانی این کار می گردد دقت شود که ضربه و گرمای شدید به رزین آسیب می رساند